دره روشنایی

سیمای ضرغامی گاه ادمی را انچنان تحقیر می کند که دیگر مجالی برای خاموشی باقی نمی ماند.

شنبه شب برنامه "سینما یک" اقدام به پخش فیلم "دره روشنایی" اثر زیبای "برنت شیلد" ساخته 2007 نمود. تقریبا یکی دو سال قبل نیز این فیلم از سیمای میلی پخش شده بود اما انچه اینبار توجه من را به خود جلب نمود خلاصه شدن که چه عرض کنم مچاله کردن داستان فیلم بود. شاید پخش دیشب این فیلم ان هم از برنامه سینما یک که مثلا اقدام به پخش فیلم های برگذیده و نقد انها می نماید از نمایش دو سال قبل ان 10 الی 15 دقیقه کوتاه تر بود. سانسور یک فیلم سانسور شده دیگر از عجایب است. ان هم سکانس هایی که از نقاط کلیدی داستان به حساب می ایند.

اگر فیلم را ندیده اید ادامه مطلب را نخوانید

به عنوان مثال به دو صحنه از فیلم اشاده می کنم: 1- در واخر فیلم شاهد مرگ تنها کودک داستان هستیم. ولی شیوه مرگ کودک به راحتی از فیلم حذف می شود. انجا که کودک به کنار دریاچه میرود و با غلاب هدیه جو اقدام به ماهیگیری می کند و "ماهی خاردار" داستان که به دام پسر بچه افتاده او را به دریاچه می کشاند و غرق میکند.

2- یا در صحنه ای که جو هنگام پیاده شدن از اتوبوس در راه بازگشت به دره روشنایی مجددا پیرمرد ماهیگیر داستان را می بیند و از او می پرسد "ایا هنوز پدر و مادرش را می بیند"؟ این یکی از سکانس هایی است که تحول شخصیت جو را در داستان نشان می دهد و بدون هیچ دلیلی از فیلم قیچی می شود.

3- یا قبل از خروج جو از دهکده جو به تنهایی موفق به شکار ماهی خاردار دریاچه می شود و زمانی که قصد کشتن ان را دارد با نگاه به چشمان ماهی و اندکی مکث، از کشتن ماهی خود داری می کند. در حالی که در نمایش مجدد ما تنها شاهد به دام انداختن و بعد ازاد کردن انیم و بیننده اصلا از این بازی بی معنی که سیممای ضرغامی برایش سرهم کرده سر در نمی اورد گه چی شد.

این رشته سر دراز دارد....

نقد هایی از فیلم :

http://farnooshhonar.blogfa.com/post-21.aspx

http://goofel.persianblog.ir/post/3